Ik haal mijn specialisatieproject met LEGO?!

Eind januari begon ik aan mijn specialisatie Organische Chemie en Polymeerchemie. Ik mocht werken aan een onderzoek waarbij ik de invloed van het molgewicht ging bepalen op verschillende eigenschappen van een polymeer. Tegen de tijd dat ik bijna het lab op mocht, om echt te gaan onderzoeken, hoorden we van Avans dat er voorlopig geen lessen meer zouden plaats vinden op het lab. De coronacrisis zorgde ervoor dat we gedwongen thuis ons onderzoek moesten voortzetten.

Mijn projectbegeleider Betty Oostenbrink gaf me twee opties. Een literatuuronderzoek voor 15 studiepunten (wat ik vrij veel vond voor een literatuuronderzoek) of thuis een praktisch onderzoek opstellen. Ik koos voor het laatste.

Maar dat was best wel lastig. Ik miste het vertrouwde lab op de Avans. Uiteindelijk kwamen mijn broer Tijmen en ik op het idee om een soort bovenroerder van LEGO Mindstorms te bouwen. Zo konden we thuis toch een bijzonder fenomeen van polymeren verder onderzoeken. De hoogte van het Weisenberg effect. Dit is het effect waarbij een polymeeroplossing tegen de roerder omhoog kruipt, wanneer er een kracht op uitgeoefend wordt door er hard in te roeren. De diameter en het materiaal van de roerder, de concentratie en het soort polymeer hebben allemaal invloed op de hoogte van het effect.

Het Weisenberg effect. Op deze afbeelding laten we met speelgoedslijm (polyvinylalcohol en borax) even zien hoe dit effect er precies uit ziet. Met speelgoedslijm heb je maar weinig kracht nodig om het effect te kunnen demonstreren.

Dit is onze bovenroerder waarbij we met een oplossing van polyethyleenoxide van een hoog molgewicht de hoogte van het Weisenberg effect bepalen.

Hij is uiteindelijk best goed gelukt, al zeg ik het zelf en uiteindelijk zijn de resultaten die we ermee behalen ook best redelijk betrouwbaar.

We hadden ook een bijdrage op LinkedIn gezet over ons bouwwerk en zo waren er steeds meer mensen die ons wilden helpen. Een docent kwam een nauwkeurige labweegschaal brengen (op 1,5 meter afstand uiteraard) en iemand anders printte een onderdeel voor onze robot! Ik vind het zo mooi om te zien dat we samen toch nog zoveel kunnen doen.

Nu weer snel verder in LabArchives (ons digitale labjournaal) want daar moet ik alles nog in rapporteren!